Η επιστροφή ενός παιδιού με αυτισμό στο σχολείο αποτελεί μια ιδιαίτερα απαιτητική περίοδο, τόσο για το ίδιο το παιδί όσο και για την οικογένεια του. Οι αλλαγές στην ρουτίνα, την καθημερινότητα, το διαφορετικό πλαίσιο ή το νέο περιβάλλον, μπορεί να προκαλέσουν μεγάλο άγχος ή ανασφάλεια. Ο ρόλος λοιπόν των γονέων είναι καθοριστικός για την περίοδο αυτή καθώς δύνανται να αποτελέσουν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του παιδιού και του σχολικού περιβάλλοντος συμβάλλοντας στην ομαλοποίηση όλων αυτών των μεταβάσεων. Οι γονείς επομένως μπορούν να προετοιμάσουν σταδιακά το παιδί λίγες μέρες πριν ξεκινήσει το σχολείο προκειμένου να βοηθήσουν στην ομαλή του επανένταξη.
Αρχικά, είναι σημαντικό να επαναφέρουν τη ρουτίνα του παιδιού. Λίγες μέρες δηλαδή πριν ξεκινήσει το σχολείο μπορούν σταδιακά να επαναφέρουν τα ωράρια ύπνου, τις ώρες ξυπνήματος, φαγητού και δραστηριοτήτων προκειμένου η προσαρμογή να είναι πιο εύκολη. Μπορούν επίσης να ξεκινήσουν να «προετοιμάζουν» το παιδί για την επιστροφή του στο σχολείο τόσο λεκτικά όσο και σε συνδυασμό με τη χρήση κάποιου οπτικού ερεθίσματος , όπως εκτυπωμένες εικόνες και φωτογραφίες του προγράμματος/καθημερινής ρουτίνας του, προκειμένου να δείχνουν στο παιδί πώς θα είναι η μέρα του όταν ξεκινήσει το σχολείο. Θα μπορούσαν επιπλέον να επισκεφτούν τον χώρο του σχολείου πριν την έναρξη προκειμένου το παιδί να το ξαναθυμηθεί ή να αποκτήσει μια οικειότητα με το νέο περιβάλλον.
Λόγω της απουσίας του παιδιού από το σχολικό περιβάλλον, είναι απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο να έχει ξεσυνηθίσει και να εκδηλώνει για παράδειγμα πιο έντονη αντίδραση τις πρώτες μέρες κατά την επιστροφή του. Σε αυτήν την περίπτωση και εξαιτίας του ότι βρίσκεται σε διαδικασία προσαρμογής, η επιστροφή μπορεί να επιτευχθεί σταδιακά. Δηλαδή, μπορεί να παρουσιαστεί και να παραμένει στην αρχή λιγότερες ώρες τις πρώτες μέρες του σχολείου και σιγά σιγά οι ώρες αυτές να αυξάνονται. Ακούμε λοιπόν τις ανάγκες του παιδιού, τις σεβόμαστε και προσαρμοζόμαστε ανάλογα με αυτές παρέχοντας στο ίδιο το παιδί τον απαραίτητο χρόνο να επεξεργαστεί και να αποδεχτεί όλες αυτές τις αλλαγές που βιώνει.
Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας κρίνεται ωφέλιμη και απαραίτητη η συνεργασία και η επικοινωνία με το σχολικό περιβάλλον και τους θεραπευτές του παιδιού. Είναι σημαντικό οι γονείς να ενημερώσουν τους εκπαιδευτικούς-θεραπευτές σχετικά με παρατηρήσεις, δυσκολίες ή περαιτέρω ιδιαιτερότητες που μπορεί να έχει αναπτύξει το παιδί κατά το διάστημα της απουσίας του, καθώς και μέσα-στρατηγικές που έχουν εφαρμόσει στο σπίτι κι έχουν λειτουργήσει. Μπορεί να πρόκειται λόγου χάρη για τεχνικές ή τρόπους αυτορρύθμισης που έχουν μάθει οι ίδιοι οι γονείς στο παιδί ή τους έχει ανακαλύψει από μόνο του, οπότε ενδεχομένως να μπορούν να εφαρμοστούν και στο σχολείο αποτελώντας κάτι οικείο και γνώριμο για το παιδί.
Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένα πράγματα που οι γονείς καλό είναι να αποφεύγουν κατά την περίοδο αυτήν, όπως είναι η πίεση. Η πίεση και η «βίαιη» προσαρμογή δεν βοηθούν κανέναν και μόνο αντίθετα αποτελέσματα μπορούν να επιφέρουν προσδίδοντας περισσότερο άγχος και προκαλώντας πιο έντονες αντιδράσεις-συμπεριφορές. Αυτές οι έντονες συμπεριφορές δεν πρέπει να ερμηνευθούν ως ανυπακοή των παιδιών αλλά ως κομμάτι της δυσκολίας τους να ανταποκριθούν στην πληθώρα των αλλαγών. Δεν πρέπει λοιπόν να τα τιμωρούμε για αυτό αλλά να δείχνουμε κατανόηση και στήριξη. Αν το παιδί παρουσιάζει κάποια ανησυχία, κόπωση, δυσκολία ή έντονη αντιδραστικότητα θα πρέπει να ακούσουμε αυτή του την ανάγκη, να μην την αγνοήσουμε αλλά και να μην συγκρίνουμε την δική του πρόοδο ή δυσκολία με των υπολοίπων παιδιών, καθώς αυτό θα προσθέσει ένα επιπλέον άγχος τόσο στους γονείς όσο και στο ίδιο το παιδί. Τέλος, οι γονείς δεν πρέπει να παραβλέπουν την συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς-θεραπευτές, καθώς η έλλειψη επικοινωνίας μπορεί να δυσκολέψει το έργο της επανένταξης και να δημιουργήσει ασυνέπεια μεταξύ οικογενειακού και σχολικού περιβάλλοντος.
English 
Greek